O czym jest książka?
- Książka opowiada o tym, jak powstaje talent, czy raczej umiejętności, które uważamy za talent.
Jak powstaje talent?
- Talent jest rezultatem wielokrotnego wykonywania danej czynności. Każde kolejne wykonanie powoduje, że odpowiednie obwody neuronalne w mózgu zostają pokryte mieliną - tkanką, która jest odpowiednikiem izolacji w przewodach elektrycznych - im lepsza izolacja, tym mniejsza strata sygnału, jest on szybciej przekazywany, a czynność jest wykonywana łatwiej i naturalniej
Jak powstaje mielina?
- Mielina to żywa tkanka, która jest wytwarzana i wzmacniana przy generowaniu impulsów w mózgu podczas wykonywania czynności, a także przy pokonywaniu przeszkód podczas nauki.
Dlaczego mielina jest ważna dla talentu?
- Im więcej jej zbudujemy w mózgu, tym szybciej się uczymy.
- Właściwy rodzaj treningu powoduje przesyłanie w mózgu precyzyjnych impulsów, które wzmacniają mielinę wokół danego obwodu neuronalnego, przez co możemy go wykonywać daną czynność coraz łatwiej
Co powinniśmy robić, aby wykorzystać tę wiedzę i zostać ekspertami?
- Powinniśmy ćwiczyć to, czego nie umiemy, lub słabo nam wychodzi w danej dziedzinie.
- Można spróbować stworzyć środowisko, które ogranicza się do kluczowych elementów danej umiejętności - przykładem jest futsal (piłka halowa) dla piłki nożnej, który pozwala zawodnikom częściej dotykać piłki, na bieżąco popełniać i korygować błędy
- Żeby być w czymś dobrym, trzeba to po prostu robić - jedno prawdziwe spotkanie jest ważniejsze od setek obserwacji.
- Należy często wracać do podstaw danej umiejętności - im wyżej zaszliśmy, tym ważniejsze się stają.
Jak powinien wyglądać trening/nauka? Na co należy zwrócić uwagę?
- Najpierw oglądamy lub wykonujemy całą umiejętność kilka razy, żeby stworzyć dla niej kontekst - musimy móc sobie wyobrazić czynność jak najdokładniej i najżywiej
- W najlepszym przypadku wykorzystujemy idealny wzorzec wykonania, z którym porównujemy swoje
- Rozbijamy czynność na małe kawałki, które dopracowujemy
- Dopasowujemy te kawałki do całości umiejętności
- Należy sięgać po elementy lub umiejętności tuż poza naszym obecnym zasięgiem - w tym miejscu następuje nauka
- Zaraz po opanowaniu kolejnego fragmentu umiejętności musimy zabrać się do kolejnego - nie wolno pozostawać w miejscu
- Umiejętność musi być wykonywana regularnie - mielina jest żywą tkanką i po jakimś czasie słabnie - praktyka wzmacnia mielinę, a mielina czyni mistrza
- Nie wystarczy trenować ciężej - trzeba trenować "głębiej", czyli zwracać uwagę na błędy i zwiększać trudność
- Żeby osiągnąć eksperctwo w jakiejkolwiek dziedzinie trzeba 10 tys. godzin uważnego treningu - pracy na techniką, ciągłym szukaniem konstruktywnej krytyki i nieustannym skupianiu się na poprawianiu słabości
- Często przy treningu nie chodzi o to, jak szybko coś jesteś w stanie coś zrobić, tylko o to, jak wolno jesteś w stanie to zrobić tak, by zostało wykonane poprawnie
- Wolne wykonywanie czynności pozwala na zauważenie składowych części umiejętności - kształt i rytm łączących się elementów umiejętności
- Tak naprawdę podczas uważnego treningu ćwiczymy koncentrację - musimy być świadomi i skupieni na tym, co robimy
- Uczenie się umiejętności to tak naprawdę budowanie pewności siebie - najpierw trzeba na nią zapracować. Potem, kiedy już płonie, nie gaśnie łatwo.
- Nie należy szukać dużych, szybkich poprawek - szukaj małych poprawek codziennie - tylko w taki sposób się pojawiają
- Trzeba skupiać się na procesie nauki niż na jego potencjalnych rezultatach
- Powtarzanie jest kluczem nauki
- Trzeba bardzo uważać na iluzję kompetencji - głęboka nauka jest nie do odróżnienia od nieefektywnej nauki dla samego uczącego - osoby które nauczyły się najmniej czują, że nauczyły się najwięcej - i na odwrót.
- Eksperci myślą w kategoriach elementów umiejętności i zbudowali z nich swój prywatny, wewnętrzny język umiejętności
- Eksperci ćwiczą tak, aby trening sprawiał przyjemność i przypominał zabawę, był interesujący
- Jeśli udało nam się wykonać coś idealnie, trzeba się zatrzymać i zapamiętać to uczucie i związane z nim emocje, by móc potem je odtworzyć
- Dobrą techniką jest wykonywanie na początku przesadzonych ruchów
- Najlepszą formą nauki jest uczenie innych
- Trzeba aktywnie szukać mistrzostwa w danej dziedzinie
Jaka jest rola błędów w nauce?
- Najlepsza metoda na nauczenie się jakiejkolwiek umiejętności to: wykonywanie jej, zwracanie uwagi na błędy i powtarzanie do momentu eliminacji błędów. Trudności i błędy nie są opcją: są biologicznym wymaganiem - obwód neuronalny musi być najpierw wykonywany suboptymalnie (niepoprawnie), aby móc go powoli poprawiać do perfekcji
- Jeśli popełniamy błędy, należy zwolnić wykonywanie czynności, aby je skorygować
- Jeśli znajdziemy błąd musimy go eliminować, żeby nie wyrobić sobie z nim nawyku
- Trzeba określić, w którym momencie nauki jesteśmy i znaleźć punkt równowagi, gdzie jesteśmy w stanie wyczuć błędy gdy nadejdą. Aby unikać błędów trzeba najpierw móc je od razu wyczuć.
- Jeśli wyczuwamy błąd, to powinniśmy się nim naprawdę przejmować
- Musimy czuć potrzebę perfekcji i eliminacji błędów - błędy powinny wywoływać dyskomfort lub ból
- Trzeba ćwiczyć na granicy swoich umiejętności - tam gdzie zaczynamy popełniać błędy
- Trzeba popełniać coraz lepsze błędy
- Żeby być w czymś dobrym, pomocne jest akceptowanie lub entuzjazm wobec swoich błędów. Drobne kroczki to jedyna droga do perfekcji
- Należy zmuszać się do popełniania błędów poprzez zwiększenie trudności (np. chodzenie po oblodzonym terenie w stosunku do zwykłego chodzenia)
- Gdy natrafimy na przeszkody podczas nauki, nie wystarczy sięgać po rozwiązania na ślepo czy walić głową w mur - trzeba szukać rozwiązania w określonym kierunku
- Światowej klasy eksperci poświęcają codziennie na trening od 3 do 5 godzin, niezależnie od rodzaju umiejętności
- Poświęcanie treningowi większej ilości czasu ma sens tylko wtedy, gdy spędza się go w miejscu na granicy swoich możliwości, budując i doskonaląc z uwagą umiejętność
- Głęboka nauka wykańcza - ludzie nie wytrzymują dłużej niż 2 godziny pod rząd.
- Jeśli znajdujemy się w miłym, łatwym, przyjemnym otoczeniu, w naturalny sposób przestajemy się starać - po co pracować, skoro nagroda przychodzi od razu? Ale jeśli dostajemy sygnał że jest ciężko, motywacja przychodzi zaraz. Np. miły, dobrze utrzymany kort w luksusowej akademii daje przyjemność z przyszłości zaraz - to demotywuje
- Nasz świadomy umysł ukrywa przed nami nasze rezerwy energii i żadne otwarte prośby na niego nie zadziałają. Potrzebna jest kombinacja sygnałów, które zmuszają nas do walki o przetrwanie.
Jaki wpływ na naukę mają trenerzy?
- Najlepsi trenerzy ucząc pokazują najpierw jak coś wykonać poprawnie, potem pokazują złe wykonanie, na końcu jeszcze raz poprawnie
- Wykorzystują metodę całość - część (góra-dół). Uczą całego ruchu, a potem rozkładają go na części pierwsze.
- Dobrzy nauczyciele skupiają się na tym, co uczeń mówi lub robi - są w stanie dzięki skupieniu i wiedzy skorygować trening.
- Jeśli istnieje wybór pomiędzy powiedzeniem uczniom jak coś zrobić, lub dać im to rozgryźć, zawsze wybiera to drugie. Musisz być niezależnym myślącym, rozwiązującym problemy człowiekiem. Nie można być pod czyjąś opieką całe życie.
- Nauczyciel musi sprawiać, by nauka na początku była bardzo przyjemna i dająca satysfakcję. Początek tej fazy przypomina grę - nauczyciele dają nam dużo pozytywnego wzmacniania i rzadko są krytyczni wobec ucznia. Jednak ustalają standardy i oczekują od niego postępów, ale korzystają głównie z aprobaty i pochwał
TL;DR
Aby zostać w danej dziedzinie mistrzem, trzeba regularnie ćwiczyć zwracając baczną uwagę na błędy i wymagać od siebie odrobinę więcej każdego dnia.